Vera en Tijl weer online!

Omdat mama helaas te weinig tijd heeft om Vera’s web-log bij te houden zal oma An proberen om de avontuurtjes van Vera en Tijl te plaatsen.
Het gaat toch al ze snel en het zou jammer zijn als we van Vera geen leuke anekdotes en groeiontwikkelingen kunnen nalezen. Zeker later voor Vera zelf en natuurlijk ook voor Tijl die gaat mee in het verhaal.
Even een terugblik; Vera’s eerste verjaardag werd gevierd op een camping in Edam. Heel gezellig met familie en vrienden voor de tent.

Daarna nog een paar fijne zomerdagen met uitstapjes naar Scheveningen en Madurodam.


Sinterklaas en Kerst zijn ook allang weer voorbij en Vera is intussen al weer bijna anderhalf jaar. Ze kent al vele woordjes en lukt het haar niet om iets duidelijk te maken, zet ze het op een schreeuwen. Klein ongeduldje. Pittige tante. Stoere zus die haar grote broer in alles wil nadoen. Wat Tijl heeft of doet, wil zij ook en snel!! Maar oh, zo dol op haar broer en dat is wederzijds. Deze foto spreekt boekdelen.

Dinsdag is mijn oppasdag. Maar ik, oma An wordt hardnekkig opa genoemd. Het woordje oma wil er maar niet in, evenmin als dat ze haar eigen naam niet wil zeggen.
Op de wekelijkse oppasdag is het een vaste routine om met Little people te beginnen. Na het ontbijt trekt Vera de kast open om al het LP spul op de mat te installeren. De poppetjes moeten eten, hap, hap en ze moeten in de auto’s. De hele bak wordt omgekieperd om de juiste poppetjes te vinden en er zitten geen oma’s bij wel opa’s.
Pop en pop Dora mogen ook niet ontbreken net als haar dierbare snif-snif en schildpad.
Oh, niet te vergeten de speen, maar dat kan ze nog niet zeggen of ze doet de moeite niet, want is ze deze kwijt dan speuren haar oogjes de omgeving af en heeft ze hem al snel gevonden. Of anders graait dat kleine handje in de keukenla waar de reserve spenen liggen. Slimme meid.
Tijl kan veel hebben van zijn kleine zusje, maar zijn kamer is `verboden gebied`. Playmobiel en Lego zijn te verfijnd voor Vera en de glijbaan van zijn hoogslaper te gevaarlijk. Daar moeten we haar in een onbewaakt ogenblik wel eens vanaf plukken. Het is een vrolijke meid die van zingen en dansjes houdt. “Maak nu een buiging”, is favoriet.
Tijl wordt ook al groot en gaat als een speer, op school en op de zwemles. Nog even en hij kan deze weblog lezen.
Dus vanaf nu zal ik proberen de dagelijkse dingetjes van mijn schatjes op te schrijven.