Oma bakt een taart

Mmmm, als mama weg is gebeuren er nog veel meer spannende dingen! Dinsdagavond moest mama laat werken, dus ze zou zeker niet thuis komen tijdens het eten, pas ver na bedtijd eigenlijk. En toen ontdekte mama later deze foto's op haar camera; oma An had een heerlijke aardbeientaart gemaakt en die hadden ze dus allemaal lekker op zitten smullen. " En oma moest het recept maar geven, dan kon mama dat ook eens maken" ....

als mama van huis is...

Mama ging een weekendje weg met vriendinnen. Tijl was bij papa Youp, dus Vera en papa Vincent hadden het rijk alleen. En hoewel papa Vincent bekend staat om zijn consequente doch rechtvaardige opvoeding, had Vera dit weekend geluk. Papa was heerlijk relaxed en had zin om de opvoedtouwtjes was losser aan te houden.
Zo aten we elke avond voor de tv, lekker samen laat naar bed..of in ieder geval heerlijk uitgebreid in het grote bed. En spelen..oh nee..papa HELPEN met het uitpakken van het bier voor in de koelkast!!

Vierdaagse

Dapper, enthousiast en vol goede moed; Tijl was al weken bezig met de vierdaagse die hij zou gaan lopen. Alweer voor de tweede keer. Dus Tijl wist wat hem te wachten stond; "een snoepketting van jou met een hotwheel eraan!"

Maandag was het even spannend, want Vincent was net een beetje te laat bij de klas om Tijl op te halen, maar met een trillend lipje stond hij bij meester Robert, die hem probeerde gerust te stellen "want hij was echt niet te laat voor de vierdaagse; die begon vanavond pas!"

En inderdaad Tijl kon nog mee naar huis, en toen kwam mama vroeger thuis, en toen moesten ze nog eten, maar toen was het toch echt tijd! In trainingspak, en met twee halve sinaasappelen met pepermunt in een zakdoek (want 1 voor vriend Pepijn) stond Tijl klaar voor de deur.
(en dan moeten we ook nog vertellen dat Tijl 's zaterdags in de duinen een blaar op zijn voet gelopen had, maar dat hield hem nu niet tegen!).

En Tijl liep, maandagavond,

dinsdagavond,

woensdagavond (allemaal met mama).

En donderdagavond. En die dag stonden bij de finish mama, oma An en Vera hem op te wachten. MET  een snoepketting met een speelgoed je eraan!

Wil ik ook

Ergens in de jaren 70 kreeg mama (of was het haar zus?) een setje zeer vrij anatomisch ontworpen poppen, Italian design. Stevig design ook, want ze gaan al jaren mee. En hebben al vele badjes gehad. Zo ook nu 35 jaar later door Vera. Na een grondige wasbeurt tilde Vera het jongetje op bij zijn kortste armpje...en vragend keek ze mama aan.
"Ja dat heeft Tijl ook" zei mama, in de hoop pedagogisch goed bezig te zijn.
"Jou?" vroeg Vera
(Vera spreekt nog steeds over zichzelf in aanwijzende derde persoon)
"Nee, jij hebt die andere. Jij bent een meisje. Tijl is een jongen" (mama was goed bezig!)
Vera hield het jongetje nog steeds tussen twee vingertjes aan het kleine plassertje.
Ze bekeek hem nog eens goed.
Keek mama aan.
"Wil ik ook" zei ze