Het hagelde en sneeuwde! Een witte Sint zou het worden. Hopelijk kwam de goed heilig man wel. Maar natuurlijk kwam Sinterklaas ook even bij de Borneokade langs. Waar de kindertjes, en dan vooral Tijl, in spanning op hem wachtten. En... plotseling gebons en een grote zak stond zo maar in de gang.
Wat een enorme berg cadeautjes. Vooral toen alles eerst een voor een uitgestald moest worden op de grond. Tijl las de namen voor en mat de groottes van ieder pakketje. Van 1 heeeele grote zonder naam tot het "ieliebiellie -cadeautje!" dat Vera in de zak vond.
Alle cadeautjes er uit en uitpakken maar.
Vera blij kraaide het uit bij het ontdekken van Woezel en Pip onder het cadeaupapier. En de Dora jurk moest meteen aan.
Tijl blij zag flink veel punten van zijn verlanglijstje in vervulling gaan. Zoals zijn playmobiel vliegveld.
Maar daar hoorde natuurlijk een vliegtuig bij. En dat was er niet. Onderin de zak lag nog een brief voor Tijl en Vera. Een brief van Sint. Een stoute Piet had zelf het bijbehorende vliegtuig uitgepakt! Sint had het wel gezien en stuurde Tijl met het gedicht naar boven. En in de logeerkamer waren Pieten er mee gaan spelen, en ze hadden chocolaatjes gesmikkeld, gezeten in Vera's Woezel en Pip-stoel. Tijl kon wel lachen om de grap van Zwarte Piet.
Een heerlijk avondje met blije kindertjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten