en nog eens sneeuw

Zaterdagochtend om 8 uur stonden Tijl en papa Youp voor de deur. Klaar voor de hockeywedstrijd. Die was nl. om kwart voor negen, en Tijl moest zijn hockeykleren nog bij mama aantrekken. Tja sinds Tijl aangenomen is bij een echte hockeyclub (Athena Amsterdam) is niet alleen voor Tijl, maar ook voor papa en mama een serieuze tijd aangebroken. Trainen op woensdagmiddag en wedstrijden op zaterdag...OCHTEND..
Onder het mom van "die kinderen zijn toch vroeg wakker' laat men de F-jes al om 9 uur het veld betreden. Vergeten is men even, dat Tijl een prachtig slaapritme heeft, namelijk uitslapen... En dat was tot nu toe heerlijk voor de ouders, om op zaterdag en zondag niet om 7 uur al dat bed uit te moeten, maar lekker te kunnen kroelen tot een uur of 9 (en tot mama's grote vreugde, begrijpt ook Vera de meerwaarde van een langzame start in de weekenden).
Dus deelname aan een hockeycompetitie valt deze ouders koud op het dak, en eigenlijk ook wel een beetje koud op Tijl's dak.

Maar toch het woord hockey heeft iets magisch bij Tijl. Zijn energie begint te stralen en hij heeft er altijd zin in. Trainen in de regen, spelen in de winterse kou; het maakt niet uit. "Als je hockey leuk vindt, doe je dat ook graag in de regen" is zijn conclusie.
En als je iets leuk vindt, boek je vanzelf succes. En zo maakte Tijl vorige week, tijdens zijn tweede wedstrijd, al zijn eerste goal! Koelbloedig ging zijn vuist omhoog op het veld, maar eenmaal thuis werd de goal en bijbehorende sliding nog veelvuldig nagedaan.

Helaas voor Tijl was er deze ochtend sneeuw gevallen en om half 9 kwam er het -voor de ouders verlossende - smsje dat de wedstrijd was afgelast. Dat was wel jammer.

Maar gelukkig biedt sneeuw ook nog vele andere leuke activiteiten. Op zondagochtend kon er dan ook heerlijk gesleet worden in het Amsterdamse bos, waar het leek alsof we in echt Winterbergen beland waren.