Zondag, met z'n allen lekker vrij. En wat wil Tijl dan op zo'n dag?
Precies. Lekker thuisblijven.
Maar dat is toch een beetje zonde. Het was droog. Maar de nabije toekomst belooft herfst- en winterkou. De wintertijd was immers al ingegaan. Dus van elke droge dag genieten en naar buiten. Papa Vincent had Ilya beloofd om eens te komen kijken bij een voetbalwedstrijd. Mama, die praktisch opgegroeid is met zondagen op het voetbalveld, vond dat wel een goed idee. Met de belofte van een speeltuin bij het voetbalveld, wilde Tijl wel mee. En zo gingen we naar Watergraafsmeer.
En wat een mazzel, naast de profi-speelveldjes lag een super-speeltuin. Met glijbanen onder de grond, en de speeltuin zelf was alleen te bereiken via touwen over het water, of met een doe-het-zelf-pontje. Dat vond zelfs papa Vincent aantrekkelijker dan de wedstrijd.
Natte voeten hebben we niet gehaald! Tijl bleek superstoer over het water te kunnen per pont, touw, rotsblokken of boomstamen. Mama's gepiep "Voorzichtig! Kijk voor je!" vanaf de oevers was helemaal niet nodig.
In de rust namen we een chocomelletje in de kantine, daarna moesten we wel weer naar huis omdat de ex-directeur van de Hortus op bezoek kwam.
En Ilya? Oh ja..die won met 8-0.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten