art is

Afgelopen woensdag was het heerlijk weer. Zou de lente dan toch echt komen? Het wordt weer tijd voor echte Artis-dagen; de hele dag in de dierentuin met alle vriendjes, van speeltuin naar speeltuin, soms langs de leeuwen, of vooral naar het aquarium..en bij de tussenstops nemen de papa's en mama's lekker koffie. En als we geluk hebben, trakteert Jorrit bij de uitgang op een zakje chips!
Dus bij de zonnestralen deze ochtend bellen we Wendy en Koen en Sam. Yep, die hadden Artis ook gepland. Met Jorrit, Alies, Loewe en Lily-Ann. En bij het meetingpoint voor het schoolplein van Alies, bleek dat zich nog drie vriendinnetjes van de meisjes Groen hadden aangesloten.  Een bonte stoet toog naar Artis.
Tijl genoot, rende en speelde met zijn vriendjes. Vera was niet in slaap te krijgen en genoot van alle vrolijkheid. Wellicht is het tijd voor een buggy. Net als vriendinnetje Sam. Zodat Vera ook nog beter alles kan volgen. Meerennen en kruipen kan ze gelukkig nog niet. Want hoewel we allemaal weer een jaartje ouder zijn, en dus veel meer kunnen. Had Tijl zich nog even overschat. Vol trots en zelfvertrouwen beklom deze 'grootste jongen van de groep' de hoge netten van de TweeCheetahsGlijbaan. Tja, daar was ie al eerder op geweest. Met papa.
Maar nu ineens..zo hoog boven aangekomen, was het toch wel eng. Jongens van 8 snelden het mannetje voor bij. " Mama!" klonk het over de speeltuin. " Mamaaa!".. En Alies en Loewe, een net lager vielen bij "Barbaraaaaa!'  Daar kwam mama aangesneld. Ze klom omhoog de netten in. Tja, poeh, dat was toch wel knap als ie dat allemaal al zelf gedaan had. Daar zat Tijl helemaal boven in, hij durfde niet meer verder, noch terug. Hij hoefde nog maar een klein stukje. "Kom Tijl, zei mama, " geef ik je een duwtje, ga je verder omhoog".
"Het is eng." piepte het jongetje.
"Je hoeft nog maar een klein stukje".
En dapper liet Tijl zich een zetje geven En zat toen boven op de toren. Trots draaide hij om. "Mama , ik glij wel alleen!"