Tijl en Vera

Tijl en Vera

donderdag 10 februari 2011

Koekebakker

Het was lang geleden. Tijl had de dames natuurlijk nog wel tussendoor gezien, voornamelijk als ie bij papa was, maar de Dames Groen waren al lang niet meer bij de Borneo geweest. Maar gezellig, ze waren er weer eens. Jorrit en Ellis zaten volgepland. De jongste Groene telg kon een dag extra op de creche, maar de woensdagmiddagschool bestaat niet. Dus haalde mama Tijl op om 12 uur en fietsen ze daarna samen naar de school van Loewe en Alies. Tjonge, mama moest wel even zoeken en herkende met name Loewe niet meteen. Ook kleine meisjes groeien hard.
Gezellig ouderwets met een volgeladen bakfiets naar huis. Met z'n alle een boterhammetje eten; wat wordt er dan veel beleefd op zo'n ochtendje school! En de volwassen kleuters waren vol over hun kleine zusjes; "Lilly kan al haar hoofd omhoog!" "Mijn zus ook! En laatste draaide ze zomaar om, zo op haar buik!"  Vera volgde al trappelend in haar stoel het opgewonden gebabbel. En ook toen ze later op Tijl's kamer gingen spelen, mocht Vera er natuurlijk bij!
Tijl met zijn 2 grote vriendinnen, daar heb je eigenlijk geen omkijken naar. En met dit mooie weer konden ze eigenlijk zo lekker naar buiten. Maar mama had cakejes bakken op het programma staan.
"Kakkejes" las Alies op het pak. 
Om de keukentafel roerde en klutste dit kookteam het beslag, vulde de vormpjes en bedachten ze al hoe ze de cakejes gingen versieren. De 30 minuten in de oven werden opgevuld met spelen met de barbies  van mama. Terwijl Tijl zijn best deed om zijn pokemon bal en Buzz Lightyear robot ook een rol in de roze poppenwereld te geven "Ik was jullie bewaker, ja?"
En toen mochten we lekker versieren en eten!!!
Met twijfelachtige roze, paarse en blauwe glitterglazuur (kan je dat echt eten?? dacht mama) werden de cakejes versierd; hartjes, letters.  "Ik eet eerste de lelijkste op, zei Alies, dan hoef ik er niet lang naar te kijken."
En toen alle kakkejes op waren, nog effe lekker buiten in het zonnetje spelen; de barbiepoppen wassen in een bakje water. Mama op het bankje met Vera. Terwijl Tijl de legendarische woorden spraak; "Mama ik vind jou altijd zo mooi in die jas."
De lente kan beginnen!

1 opmerking:

  1. Laat me raden... de rode jas?
    Ja, jullie hebben al een voorproefje van de lente gehad!

    BeantwoordenVerwijderen