Bakkum

Vakantie in eigen land is helemaal zo gek nog niet. Na Tilburg, Amsterdam, Edam en Zeeland, bezochten we ook de familie van Tilburg voor een paar dagen in Bakkum. Vlakbij Amsterdam. heerlijk in de duinen. Samen met Wendy, Koen en Sam vertrokken we dinsdag voor met de trein naar Castricum. Mama moest een behoorlijke rugzak tillen, met genoeg spul voor 2 kindjes en zichzelf. En Tijl torste dapper zijn eigen rugzak met noodzakelijk speelgoed EN zijn fiets, want dat zou handig zijn op de camping.  Het gaf even reden tot bezorgdheid voor mama, want et alle handen vol, hoe kon ze dan de kleine meid bij zich houden op een druk station. Maar Vera is een slimme meid en heeft het reizen met zo'n mama inmiddels wel onder de knie. Netjes bleef ze bij mama, en slim en handig reserveerde ze zelfs alvast de zitplaatsen toen ze voor mama uit de trein in stapte.

Treinen en station betkenenen in eerste instantie voor Vera oma An. Dus bij aankomst op het station en het zien van de trein,  riep ze enthousiast " komt de oma An aan!"
Toen ze begreep dat die niet uitstapte, zou dat wel betekenen dat wij naar oma An gingen. "Oma An toe trein!" Nee, wij gingen zelf op pad.
In Castricum fietste Tijl dapper met Wendy mee naar de camping, terwijl mama en Vera de bus namen. Bij aankomst op de camping en bij het zien van het 'huisje van Wendy' was Vera oma An op slag vergeten.

Wat hebben we genoten daar in de duinen! Elke dag zon, strand, ijsjes, en heerlijk spelen voor de caravan met vriendjes. En zeker lekker laat naar bed. Waardoor tot groot geluk van mama, de kindjes ook doorsliepen tot half 9. Zelfs terwijl Koen en Sam al op waren.

Na drie daagjes moesten we al weer weg. En dat vond Vera maar niks. "Wil niet naar Dito-huis. Wil in Wendy-huis blijven."
Als het weer mee zit, komen we volgende week nog langs!