(Bijna) 8 !

We kijken er elk jaar weer naar uit..het verjaarspartijtje. Al vanaf januari begint Tijl te bedenken wat hij wil doen. Gelukkig boekt mama dan nog niet, want het wil in de loop der maanden nog wel veranderen..van bowlen naar zwemmen naar..
En ook het gastenlijstje verschuift nog wel eens. Hoewel deze uiteindelijk vrij stabiel en definitief was..maar wel 12 gasten...dat tikt aan. Vooral als de locatie nog onbekend is, want waar laat je 12 actieven 8-jarigen??
We gokten op mooi weer, het is immers zomer! En jeugdland was de laatste weken toch wel een van Tijl's favorieten. Het was nog wel ineens haasten vanochtend.. "De laatste keer dat we een partijtje in de ochtend doen!" schreeuwde mama tegen Youp, terwijl e een bakfiets vol met Vera, snoep, broodjes, pakken sap en blikjes knakworst de brug op stouwde..
Youp was het daar mee eens, want die had nog geen koffie gehad en die raakt dan altijd een beetje in de war van een dergelijke straffe organisatie. Bovendien stond hij 5 minuten daarvoor nog in paniek met 2 taarten voor zijn deur en met een fiets zonder ketting. Gelukkig gooide de bovenbuurvrouw in pyama haar fietssleutels uit het raam, zodat Youp alsnog op pad kon.

Affijn, we waren op tijd. 10.30 in het Jeugdland.

Een waar kinderparadijs, met een eindeloos dorp van hout, waterpret, kinderboerderij en grote kampvuren.  We hadden een leuk programma, dachten we; taart eten, cadeautjes uitpakken, raketten bouwen en broodjes bakken. Maar nadat alle vrienden afgeleverd waren, de ouders weg en de verjaarsgasten allen verdwenen waren in het houten dorp, was het al snel duidelijk; we mochten blij zijn als we ze nog aan tafel kregen voor de taart...

En daarmee werd het het ideale kinderfeest. De kids vermaakten zich prima met hun eigen fort, of boomhutten.  Terwijl mama en papa af en toe een lekker kopje koffie haalden. Een dapper zonnetje maakte het af. Je moet ze in jeugdland wel loslaten, want het blijft een houten dorp van oude palletten en planken met roestige spijkers en scheef getimmerde trappetjes. Gelukkig konden ze ook nog allemaal zwemmen...
Ach, uiteindelijk is er niets gebeurd, alleen - hoe kan het ook anders- het jarige varkentje stapte in een spijker. maar behalve een klein rood puntje, was dat ook snel vergeten.

En twee dagen was opa Ad bezig geweest met het voorbereiden van de rakketten, dankzij fietsenmakers en de Gall&Gall hadden we uiteindelijjk 3 rakketten. En ze deden het supergoed!!

Na 3 uur was het feestje afgelopen, met moeite. Want niemand wilde weg.  Ouders moesten hun kinderen zoeken, en Vera had tegen het eind bedacht om met Alies een dam te bouwen, zodat de kleine het toch nog presteerde om al haar kleertjes kletsnat te krijgen..
Maar moe en voldaan vertrokken we uiteindelijk weer, met een bakfiets nog voller dan de heenweg, want Tijl was wel ontzettend verwend door al die vriendjes.

Loewe wilde niet weg en zo eindigde Tijl's feestje met Loewe in het grote bed van mama. Maar niet voor dat mama nog een enorme splinter uit zijn hand moest halen..
Ach ja, het was het waard.

Weer zo'n leuke oppasdag met Vera!

Weer een leuke oppasdag met Vera. Het weer was koud, zeker voor een juni- maand, geen kindjes buiten om te laten zien dat Vera kan al goed kan fietsen. Op Tijl zijn brandweerfiets! Bijna nieuw, alleen een beetje stoffig, maar Vera is niet bang van een beetje poetsen.

Na het poetsen naar binnen en Pompoenen lezen en de spelletjes die er in staan maken. Ook een kroon versieren. Potje plak met kwastje gepakt en oma kreeg de knipopdrachten. Vera deed de plak keurig op de achterkant van het plaatje. Oma vond dat heel knap en zei tegen Vera dat, als ze naar school gaat de juf zeker zal zeggen dat je al goed kunt plakken. Waarop Vera zei: "Ja, daar hoef je niet bang voor te zijn".

Grote Vlinders

Gisteren ontdekte mama in de hortus de enorme Atlasvlinder. Er waren er wel 3 uitgekomen!! Dat moest Tijl ook zien! Vooral omdat ze ook nog eens vlinders als thema hadden school. En eigenlijk daarom wilden ook al snel Senna en Wisse mee. Dus zo trokken we met een kleine karavaan richting de botanische tuin. De kids waren niet weg te slaan uit de vlinderkas, want behalve Atlas vlinders, waren er ook Indische maanvlinders (en rupsen!) en Morpho's!

Wel stoer toch!

Ballet uitvoering

Wat gaat de tijd snel. Het eerste half jaar balletles zit er al weer op voor de kleine meid. De zomervakantie gaat beginnen. En juf Kitty gaat lekker naar Spanje. Vandaag mocht mama komen kijken bij de laatste les. Dat was wel spannend! Want mama en Vera gaan al 6 maanden altijd trouw elke woensdagochtend naar ballet (boven de AH). Maar na het omkleden ziet mama haar lieve dochter verdwijnen in een roze wolk van kleine prinsesjes, die met juf Kitty de balletzaal in gaan voor hun les. Mama's mogen er niet bij. De mama's profiteren van dit half uurtje door samen lekker koffie te drinken in de bar. Toch was mama ook razend benieuwd naar wat de kleine meid daar allemaal leert. De juf lachte zich altijd rot om Veer. Als kleinste roze smurf huppelde ze vol overgave haar eigen dans; synchroniseerde regelmatig met haar eigen spiegelbeeldje en als de kleine meid dan ontdekte dat ze wel heel iets moois/grappigs of knaps kon, dan gilde ze " Juf! KIJK!" dwars door de les heen.

Het circus, dat was het thema van de voorstelling. Vera had vantevoren een mooie bedanktekening gemaakt voor de juf, met heeel veel Dora stikkers. Als eerste sjeesde de kleine meid door de deur naar de balletzaal, de juf voorbij. Om vervolgens de juf met een schelle stem te roepen "Juf Hier KIJK! Ik heb gemaakt!"
Het zag er allemaal aandoenlijk uit. 10 kleine roze suikerspinnetjes. De juf zette een lief muziekje op en de dans kon beginnen. Warming op en 9 spekkies renden door de zaal. 1 roze spekkie bekeek zich zelf in de spiegel, maakte pirouttes, tippelde op de tenen en gooide een beentje naar achter " JUF! Kijk!" 
Wat was Vera lief en grappig! Hoewel ze ook goed mee deed, was ze echt een kleine donderstraal die vrolijk meehuppelde, maar ook eigenwijs lekker haar eigen dansjes voerde en trots in de spiegel bekeek hoe ze haar heupjes kon laten draaien.

Maar Vera is blij op de balletles. Dus mama ook.

BBQ-EN!!

En dan nog, ter afsluiting van deze toch al gezellige week, een BBQ met de hele Amsterdamse familie. Onderweg in de trein van Tilburg naar Amsterdam (en het moet gezegd blijven worden; wat zijn Tijl en Vera toch fantastische reiskindertjes!) organiseerde mama nog een BBQ voor de deur. Een uitnodiging waar uiteindelijk bijna de hele Amsterdamse familie op af kwam.  Het werd een vrolijke bende aan de kade. Deze groep kindertjes weet zich altijd zo fantastisch samen te voegen; van de groten (Tijl, Alies en Loewe) tot de allerkleinsten (zoals Lilly, Sam en Vera), iedereen heeft zijn rol in een groot gezamenlijk spel.
En de papa's en mama's? Die genoten van de laatste stralen zon, ruzieden om wie het vlees om moest draaien, om de lastige vis voor Rens en boekten ondertussen een weekje met z'n allen in een Duits kasteel. Dat wordt gezellig deze zomer.

Sprookjes bestaan

Het is maar een drukke week, deze week. Mooi weer, vierdaagse en dan nog het jaarlijkse Eftelingdagje met opa en oma ook!
Tijl had een tweede studiedag deze week. Wat zoveel betekent als dat hij een dag NIET hoeft te studeren. En dat was een mooi gat in het seizoen om de Eftelingdag te plannen. Tijl had er zin in, want dit jaar zou hij -na 7 tijdig afgebroken pogingen- toch echt de kroon van de draak aanraken. Ook al zou de draak nog zo angstaanjagend briesen. Hij was immers bijna 8!

Het was mama onduidelijk of Vera zich iets van haar eerdere Eftelingbezoeken kon herinneren, maar de afgelopen weken had mama haar wel al ingewijd in verschillende sprookjes, die ze voor het slapen gaan vertelde. Omdat mama niet alle sprookjes goed kon herinneren, was het genre echter slechts beperkt tot Hans en Grietje, Roodkapje, Sneeuwwitje en De 7 Geitjes.  Maar; iedere avond een aantal sprookjes en dan zit het er goed in bij de kleine meid!
Iets TE goed, want bij binnenkomst in de zonovergoten Efteling waren de rode schoentjes nog heel leuk, de trol in de boom al iets minder, maar na de wolf van de 7 geitjes werd elk sprookjeshuis steeds voorzichtiger benaderd. De wolf was er echt!
En de draak! De Grote Uitdaging van Tijl. Vera besloot op dat moment dat achter mama's benen de veiligste plek van het bos was, maar Tijl stapte langzaam, maar dapper richting draak. Aarzelend liet ie nog 2 kinderen voor gaan, totdat daar het moment was. Tijl bleef de draak onverschrokken en bewegingsloos aankijken, waarop een stoere rust over hem neerdaalde. Hij had de draak overwonnen! Niks in de Efteling kon hem nog iets maken!

Het was ontzettend genieten, met opa en oma, van allerlei sprookjes. Kleine Veer ontdooide ademloos in de Droomvlucht, danste mee in het Carnavalfestival en deed zelfs haar best de schilpad en visjes te vangen in de Pandadroom!
Terwijl opa, mama en Tijl naar de voorstelling van Ravelijn gingen (waardoor Tijl's interesse in het spannende verhaal voor een tweede maal zijn aangewakkerd), bezocht oma de tweede helft van het sprookjesbos met Vera. En daar had Veer inmiddels de smaak te pakken; ze klopte aan bij de heks van Hans en Grietje, ging nogmaals zwaaien naar de geitjes, groette Roodkapje en at met oma snoepjes tussen de kabouters.

Om 6 uur ging de sprookjestuin helaas dicht. En nu wonen oma en opa helemaal niet ver van de Efteling, maar Vera was in haar eigen droomvlucht voordat we in Tilburg waren.

Binnen!

Voor de derde maal. De vierdaagse van Amsterdam Oost. Vier dagen lang lekker wandelen met hyperactieve kids die gemiddeld zo'n 10 km per avond er uit weten te halen.
Tja, ook al ben je bijna 8 jaar, toch moeten papa of mama meelopen. Of het echt nuttig is..behalve handig voor die rugzak met drinken en een appeltje. En in Tijl's geval liepen zowel papa als mama maar gezellig mee. Het waren immers mooie zomeravonden, en zo'n avondwandeling is goed voor de quality time, ook met andere ouders. Het kwam maar een 'paar keer' voor dat er een kind kwijt was, omdat papa 's en mama's het veel te gezellig hadden.
Uiteindelijk bereikten we voltallig de finish. En blijkt maar weer; als de ouderlijke achterhoede het gezellig heeft, is het voor de kinderen ook feest.

Calamares aan de Costa

Eindelijk. Eindelijk mooi weer.
Stralende zon, helderblauwe lucht, warme wind. Daar hebben we een lange koude winter op moeten wachten. Terwijl Vera het nog steeds niet vertrouwd en weigert om haar lange broek uit te doen, springt Tijl blij in zijn korte broek en schudt zijn jas uit.

Als het zulk warm weer is, dan hoef je niet ver voor vakantie. Tijl had een vrije dag van school. Vera moest naar haar balletles, en daarna kon onze vakantie beginnen; een tropisch visje aan de boulevard, want zeg nou zelf; een kibbeling aan de kade scheelt toch niet heel veel van calamares aan de costa?!

En daarna gingen we, om helemaal in de stemming te komen, langs het tuincentrum voor wat Spaanse Margrieten en Franse Petunia's. Deze plaatsten we op de court van onze Belvilla.

Tot slot zwembad opblazen, water er in en klaar is het vakantieparadijs! En terwijl Tijl nog even de stoep schrobt, geniet Vera van een snackie met haar vriendinnetjes. Want uiteraard mocht iedereen in ons Bellvilla zwembad plonsen!