Sprookjes bestaan

Het is maar een drukke week, deze week. Mooi weer, vierdaagse en dan nog het jaarlijkse Eftelingdagje met opa en oma ook!
Tijl had een tweede studiedag deze week. Wat zoveel betekent als dat hij een dag NIET hoeft te studeren. En dat was een mooi gat in het seizoen om de Eftelingdag te plannen. Tijl had er zin in, want dit jaar zou hij -na 7 tijdig afgebroken pogingen- toch echt de kroon van de draak aanraken. Ook al zou de draak nog zo angstaanjagend briesen. Hij was immers bijna 8!

Het was mama onduidelijk of Vera zich iets van haar eerdere Eftelingbezoeken kon herinneren, maar de afgelopen weken had mama haar wel al ingewijd in verschillende sprookjes, die ze voor het slapen gaan vertelde. Omdat mama niet alle sprookjes goed kon herinneren, was het genre echter slechts beperkt tot Hans en Grietje, Roodkapje, Sneeuwwitje en De 7 Geitjes.  Maar; iedere avond een aantal sprookjes en dan zit het er goed in bij de kleine meid!
Iets TE goed, want bij binnenkomst in de zonovergoten Efteling waren de rode schoentjes nog heel leuk, de trol in de boom al iets minder, maar na de wolf van de 7 geitjes werd elk sprookjeshuis steeds voorzichtiger benaderd. De wolf was er echt!
En de draak! De Grote Uitdaging van Tijl. Vera besloot op dat moment dat achter mama's benen de veiligste plek van het bos was, maar Tijl stapte langzaam, maar dapper richting draak. Aarzelend liet ie nog 2 kinderen voor gaan, totdat daar het moment was. Tijl bleef de draak onverschrokken en bewegingsloos aankijken, waarop een stoere rust over hem neerdaalde. Hij had de draak overwonnen! Niks in de Efteling kon hem nog iets maken!

Het was ontzettend genieten, met opa en oma, van allerlei sprookjes. Kleine Veer ontdooide ademloos in de Droomvlucht, danste mee in het Carnavalfestival en deed zelfs haar best de schilpad en visjes te vangen in de Pandadroom!
Terwijl opa, mama en Tijl naar de voorstelling van Ravelijn gingen (waardoor Tijl's interesse in het spannende verhaal voor een tweede maal zijn aangewakkerd), bezocht oma de tweede helft van het sprookjesbos met Vera. En daar had Veer inmiddels de smaak te pakken; ze klopte aan bij de heks van Hans en Grietje, ging nogmaals zwaaien naar de geitjes, groette Roodkapje en at met oma snoepjes tussen de kabouters.

Om 6 uur ging de sprookjestuin helaas dicht. En nu wonen oma en opa helemaal niet ver van de Efteling, maar Vera was in haar eigen droomvlucht voordat we in Tilburg waren.