Tijl had niks te doen. Hij wilde wel helpen met koken. maar niet voor niks. Tegen zakgeld. Dus voor een euro had mama een hulp in de keuken. Wat toch wel heel fijn was, want Vera gebruikte de ruimte in mama's kookroutine nu om te moeten poepen. Dus zo kon mama ondertussen Vera op 't potje zetten terwijl Tijl op de aardappeltjes lette.
En hoewel de financiƫle onderhandelingen anders doen vermoeden, had Tijl eigenlijk heel veel plezier in het koken. De eerste verrukking sloeg al in toen hij ontdekte dat ie helemaal geen krukje meer nodig had.
"Ik kan er gewoon bij!"
Aardappeltjes bakken, broccoli koken, gehaktballetje omdraaien..Tijl draaide er zijn hand niet voor om. En deze keukenmeester wist zelfs ondertussen ook nog de tafel prachtig te dekken!
En dat allemaal voor 1 euro!
Mama blij. En zo zaten we gedrieen aan een heerlijk maal.
"Mama, volgende keer wil ik weer met jou samen koken!"
En er werd niet eens een bedrag genoemd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten