vliegtuigdroom

Speciaal voor zijn verjaardag organiseerde Vanessa voor Tijl een bezoek aan Aviodrome. Wow!  een vliegtuigmuseum! Met echte vliegtuigen. Tijl vond het heerlijk om er doorheen te sjeezen, langs het landingsgestel van een Boeing 747. En verstoppertje spelen tussen de Douglas DC-2 en Zweedse Viggen straaljager. Het kan allemaal. Het was ook prachtig weer.
Zelfs Vera bleef wakker en was onder de indruk van die grote vogels.
Maar na zo'n fijne dag zijn kindjes heel snel toch wel moe. 'Nee, geen ijsje meer bij McDonalds. Naar huis'  en Vera sliep meteen. En Tijl speelde nog een half uurtje met zijn oude en nieuwe straaljager. En daarna heerlijk dromen over vliegtuigen..'als ik maar niet misselijk word' ....

schone slaapster

wat een poppetje als die veer de beer ligt te slapen..

strand zeeburg

Maandagavond was het al heet en mama stelde voor om te gaan zwemmen. 'Echt? hier voor de deur?!' Tijl vond het reuze spannend. Maar helaas thuis konden we geen armpjes vinden (oh ja die waren lek) en geen zwembroek meer...
De volgende dag was onweer voorspelt, al vanaf de middag. Maar het bleef straaalend blauw. Dus mama racete na het werk de stad in; drie zwembreken, 3 korte broeken, crocs en armpjes.
Oma had gezorgd dat al het avondeten klaarstond. Dus na drie knakworstjes huppelde tijl, met mama, oma en Vera naar de steiger. Voor een frisse duik voor de deur. Donker water, spannend en koud. Maar Tijl vond het wel heeel erg leuk!

Sportdag

Sportdag op school. Vele joelende kinderen van zaklopen, tot blikken gooien en spijkerpoepen.

Vierdaagse

Tijl heeft de voor het eerst de vierdaags gelopen. Tezamen met zijn onafscheidelijke maatjes Pepijn en Mechior!

Wat nou, 'oehoe' ?!

 

Wat een bezoekje Muiderslot al niet te weeg kan brengen...

Wijnproeven

Vincent had een proeverij. En omdat er toch alleen maar Ajax op tv was, gingen mama en Vera mee. 30 soorten wijn, en biologische kazen. Lekker, en Vera had haar eigen proeverij.

gelukkig lijkt ze n beetje op mama

spelen met Kiki

met de zeer succesvolle Little people uit Canada!

Qday 2011

kindervakantie

Vanochtend om half negen kregen we een smsje van Pepijn (nou ja, van zijn moeder, voordat iedereen denkt dat de tegenwoordige jeugd vanaf 4 jaar al een mobiel heeft). Of we meegingen naar de film? Nou dat leek ons wel wat. het was vandaag al kouder dan andere dagen, dus een bioscoopje mocht er wel in. Zo vaak gaat Tijl niet; dit is waarschijnlijk pas de vierde keer. En voor Vera zelfs de eerste keer! Want ja, die kleine meid moest ook mee!
En aangezien Tijl inmiddels als een razende fietst, trapte hij een uurtje later vol overgave vanonder een oranje vlaggetje door de straten van Amsterdam. het was vroeg in de dag, maar toch waren we te laat voor de eerste film (11.00), dus moesten we twee uurtjes overbruggen..en dan ga je dus naar de MacDonalds! Drie kleuters aan de Happy Meal en de mama's aan koffie. (of eigenlijk, die zaten uiteindelijk de hamburgertjes en kipnuggets op te eten, want het speeltje en de knijpfruit is toch het leukst in zo'n Happy Meal).
En uiteindelijk naar de film Rio. Tijl was anderhalf uur geboeid. Vera was het eerste kwartier diep onder de indruk, en viel toen op schoot in een diepe slaap... Wat een heerlijk kind!
Na de film fietsten we dapper terug, en ter afsluiting van deze vakantiedag, een ijsje bij de plaatselijke snackbar!

ophangen

Mama, waarom zeg jij dat ik de telefoon moet ophangen, terwijl ik m neer moet zetten??

Sprookjes bestaan

Mama, hoeveel keer ben ik al geweest? Dit zou al de derde keer zijn dat Tijl naar de Efteling gaat. En uiteraard blijft het even spannend, leuk en dagvullend. Op tweede Paasdag vertrok mama met Tijl en Vera naar Tilburg. Vincent heeft net een nieuwe baan, en was direct voor drie dagen dringend gewenst. "Het was al weer lang geleden he, mama, dat we in Tilburg gingen logeren?" En nu mochten we gedrieën op 1 kamer. En de volgende ochtend gingen we naar de Efteling. Een perfecte dag, want helemaal niet druk, maar straaalend weer! Tijl wist natuurlijk nog veel te herinneren; en nu durf ik de kroon van de draak echt wel te pakken! huppelde het jongetje stoer...maar bij 1 blik op de groene stomende drakenkop...Ik durf het wel als ik zes ben! En meneer verschool zich achter oma en Vera. Maar de wolf van de zeven geitjes bracht hem geen angst meer. En voor Vera liet Tijl zien dat iedere paddenstoel een muziekje liet horen.Vera genoot, kraaide vanuit haar wandelwagen en wilde het liefst soms zelf lopen. De droomvlucht maakte haar stil, en met een duimpje in haar mond liet ze zich betoveren. Het carnaval festival was een groot feest. Op schoot bij oma, zwaaide de dame mee, en Tijl wilde ook nog een keer. Dus ging opa met de kids voor een tweede keer!

Een boottochtje, ballen gooien op de kermis,  fish en chips bij de piratenboot, trappen in een treintje met oma en afschied nemen van Langnek, want het was tijd om naar huis te gaan. Met de trein ging mama met haar twee heerlijke kindjes terug. Die zich fantastisch gedragen hadden op deze drukke dag.  En ontzettend lief en blij mee de treinreis nemen. "Ik vond het leuk mama, samen met jou in de carnaval" "Ik mis opa en oma nu al. Ik hou zoveel van ze".

Laat, doodvermoeid, maar dolgelukkig liggen de kindjes nu in bed..in een droomvlucht.

Een ei, twee ei

Traditiegetrouw, paaseieren zoeken in de hortus. Al ging het dit jaar iets minder goed gepland. Mama moest om 8 uur eigenlijk aan het ontbijt zitten, maar Vincent had een nieuwe baan, en was dus om 8 uur knock out..opa en oma kwamen pas tegen half tien, net als Tijlemans. Dus eigenlijk was mama veeel te laat. Neemt niet weg dat Tijl heerlijk met opa gezocht heeft naar (biologische) eieren in de botanische tuin, en later met oma een lading weer verstopt heeft (om bij het weggaan opnieuw opzoek te gaan..)
En het mooiste was wel, dat mama dit jaar TWEE eitjes in een mandje had! ;-)

Prisonbreak

Als papa booschappen doet...

...gaat dochterlief mee. Maar het ziet er wel een beetje genant uit..

legolegolegolego

Het was 9 uur 's avonds en het was stil in huis. Stilletjes. Vera sliep, mama zat achter de computer en vanuit de huiskamer klonk zacht gemompel; Vincent en Tijl. De twee heren waren bezig met een Legostad. Heeel serieus. De doos met Legoblokjes stond al een jaartje onder Tijl's bed. Slechts af en toe werd ie tevoorschijn getoverd. Mama en Tijl deden dan hun best om brandweerkazernes, politieburo's en rijdende autootjes te bouwen, maar ze bleven nooit lang staan.

Afgelopen zondag was mama 's middags bij het naar bed brengen van Vera zelf ook in slaap gevallen. En toen sloten Tijl en Vincent samen een verbondje. Ze begonnen serieus aan de legostenen. Vincent haalde internet erbij en vond de beoogde garages, auto's en benzinestations van de roodgeelblauwe blokjes uit de jaren '70 en '80. ...en er ontstond langzaam een stad..
En een hobby, want maandag na school werd er direct verder gebouwd. Het avondeten werd in no-time volledig (!) door Tijl verorberd, zodat ie weer snel aan de bouw kon. En zo kwam het dat niemand iets door had en dat Tijl ver na zijn bedtijd nog op zat met Lego!
Nu is het 11 uur in de avond en Tijl droomt vast van roodgeelblauwe blokjes, en Vincent...die bouwt nog steeds door!

big smile opa

Als opa oppast speel ik uren zoet met mijn speelgoed mand en af en toe geef ik gewoon een lieve big smile!! Dan geeft het niets dat mijn jurk achterstevoren zit, he mama! ;-)

Spelen

Deze woensdag kwamen de dames Groen weer eens ouderwets samen lunchen. En zelfs Koen, Sam en Wendy schoven aan. Drukte en chaos, waartussen Vincent de plintjes wist te maken. Na de lucnh verdween de familie van Tilburg weer voor Sam's dutje (tot grote woede van Koen -uiteraard-, maar nadat ie door mama Barbara werd aangekleed, vertrok ie met een grote lach in zijn achterstevoren-jas in de bakfiets). Alies ging met mama Marian shoppen en Loewe bleef gezellig bij Tijlemans en Vera. Die laatste deed de hele dag trouwens geen oog dicht, veeeel te gezellig in huis!

Tijl knutselt

Enige tijd geleden schreven we al dat -vooral de juf- zich zorgen maakte om de vorderingen van Tijl op fijn motorisch gebied. En op lezen en schrijven, maar dat werd al snel achterhaald, want de kleine man leest vlot alle teksten aan de ontbijttafel; p-i-n-d-a-k-a-a-s, k-r-a-k-k-e-r-s (crackers), maar waarom staat er brood op het boterkuipje??
In ieder geval maken we ons daar geen zorgen meer over. En eigenlijk ook niet meer over dat knutselen, want regelmaat pakt Tijl de knutsel kist uit de kast (niet dat ie heeel lang knutselt, maar hij poogt eens wat). Ook tekeningen zijn uit het genre ' minimalistisch' , waar in sommige stromingen heel veel geld mee kunt verdienen. Maar Tijl snapt dondersgoed, wat van hem gevraagd wordt. Dus concentreert hij zich soms braaf op een fijn motorisch werkje. En zo vindt mama soms buiten de klas ineens kralenwerkjes met zijn naam erbij! Dat was nog nooit gebeurd! En dat laat ie dan ook met trots zien.

 

Nee, dan zijn oren. Na een bezoek van de schoolarts, bleek Tijlemans niet op alle piepjes te reageren. ("Het ging heel makkelijk hoor, mama. ik moest alleen mijn hand opsteken").

Dus werden we verzocht bij de GGD voor een tweede test. Ondertussen was papa Youp al bij de huisarts geweest, en die zag vocht achter de trommelvliezen, wat het een en ander kond verklaren. Mama ging deze week voor de tweede test. Een klein blond mannetje, die geen zin had om met de GGD- arts- mevrouw te praten, ging zitten met een te grote koptelefoon op. Hij moest drukken op een knopje. Mama zag ook dat hij niet overal drukte, en we werden toch echt doorverwezen naar de huisarts. Tjee, mama moest wel effe slikken; dit kon wel eens serieus worden.

"Vond je het niet moeilijk? " vroeg ze aan Tijl

"Nee, zei het jongetje, "sommige piepjes waren hard, en andere zacht... en sommige waren zoooo zacht." (een duinpje en een wijsvingertje kwamen heel dicht bij elkaar)  

...."en toen drukte ik maar niet, die waren te zacht." 

TJa, daar stonden we dan buiten voor de deur van de GGD. Moest mama teruggaan? 

'Hij heeft de test niet goed uitgevoerd'...?

Ach, dit was Tijl al met de geboorte meegegeven. Toen al kwamen ze drie keer terug voor de gehoortest, omdat de Westertoren te hard sloeg!

zusje fotograferen

Dat Vera gekke bekken kan trekken wisten we al, maar vooral als haar broertje fotografeert (zie rijstwafelserie), gaan ze samen uit de bol.

Lekker rijstwafel!

Trouwen

Tijl kroop vanochtend bij mama en Vera in bed en zei; "als Vera en ik later groot zijn, dan kunnen we wel vriendjes worden".
Ik zei; "ja, en dan zijn jullie nog steeds verliefd?"
(Tijl is nl. al vanaf het begin verliefd op Vera, en Vera op hem, hadden we besloten.)
"Ja," antwoordde Tijl,  "maar Alies zei dat we niet konden trouwen want dan krijgen we rare kindjes".
"dat klopt, een broer en zus kunnen niet trouwen, maar je kan je wel verliefd voelen," zei ik
"Dat wist ik al dat broer en zus niet kunnen trouwen! Dat hoefde Alies niet te zeggen!" mopperde Tijl
"Je kan wel met vriendinnetjes trouwen", zei ik, "met Alies of Loewe." 
"Dan ga ik met Sam trouwen", zei Tijl

Carnaval

Het was Vera's eerste carnaval. Haar kruikendoop zullen we maar zeggen. En ze heeft het helemaal goed gedaan. Genieten van de zon en optocht, al die maffe verklede mensen bekijken; zelfs die twee roze suikerspinnen die met regelmaat boven de maxi cosi hingen konden haar niet van de wijs brengen. En toen de stoet voorbij was en het volk de cafe's indook, viel Vera in een diepe slaap en die bracht ze door onder de haard midden in het cafe. Zoals het hoort. Ja Vera neemt carnaval zoals het hoort; zoals het komt. Ook haar eerste clownkostuum beviel haar prima. 

Nee, dan Tijl; die wilde geen carnavalskleren aan "dan lachen ze me uit"..tja, hij wordt toch wel steeds Amsterdamser. Maar zoals het Tijlemans behoort, komt hij pas later los, en stond hij dus uiteindelijk te springen en dansen met Vincent op de carnavalskrakers. De zondag sloten we af met een carnavalsmenu in een eetcafé. Waar Tijl een grote schare fans ontwikkelde in een naastgezeten carnavalstafel. 

We bleven tot de maandagochtend. Dus moesten we vroeg op in de auto naar Amsterdam. Met het geluk dat die Brabanders op de derde dag van carnaval er toch niet voor elven uit zijn, waren we met een uurtje in Amsterdam. En zo leverde mama Tijlemans op tijd af op school (ondertussen zich verontschuldigend voor het blauwe bonte vloerkleed dat ze om had).

"En", vroeg mama na school, "heb je de juf verteld dat je carnaval hebt gevierd?" 

" Nee, wel dat Ajax van AZ heeft gewonnen met 4-0!" 

slapen

Tja, soms maken we ons wel ongerust, ja...

Mama jarig

Mama werd een jaartje ouder. En dat moet gevierd. Met heel veel vrienden in een gezellige chaos thuis. Fijn ook dat al die vrienden ook kindjes meenemen; in Tijl's kamer was het zo mogelijk een nog groter feest. Tijl met rode wangen en Vera die niet sliep voordat de laatste gast naar bed verdween om 12 uur. OOk voo de kindjes was het eenvermoeiende dag. Opa en oma waren blijven slapen, en ook Yvonne en Robin logeerden op Tijl's kamer. Dat bracht een gezellige boel aan de ontbijttafel, waar het ochtendritueel "goeiemorgen.., fijn je weer te zien! Wie zit er naast je? Weet je dat misschien?"  een hele lange, vrolijke versie werd.
Toch was Tijlemans wel moe. hoewel hij zich in de ochtend nog vermaakte met Robin..vielen in de loop van de dag de feestelijkheden toch wel zwaar. Lekker tv kijken op de bank. Of op oma's schoot. En hoewel vera nog een rondedansje deed met oma, stapte Tijl uiteindelijk in de auto bij opa en oma voor twee nachtjes logeren.
Mama mist m nu al. Maar opa kan de hulp in de tuin vast goed gebruiken!

art is

Afgelopen woensdag was het heerlijk weer. Zou de lente dan toch echt komen? Het wordt weer tijd voor echte Artis-dagen; de hele dag in de dierentuin met alle vriendjes, van speeltuin naar speeltuin, soms langs de leeuwen, of vooral naar het aquarium..en bij de tussenstops nemen de papa's en mama's lekker koffie. En als we geluk hebben, trakteert Jorrit bij de uitgang op een zakje chips!
Dus bij de zonnestralen deze ochtend bellen we Wendy en Koen en Sam. Yep, die hadden Artis ook gepland. Met Jorrit, Alies, Loewe en Lily-Ann. En bij het meetingpoint voor het schoolplein van Alies, bleek dat zich nog drie vriendinnetjes van de meisjes Groen hadden aangesloten.  Een bonte stoet toog naar Artis.
Tijl genoot, rende en speelde met zijn vriendjes. Vera was niet in slaap te krijgen en genoot van alle vrolijkheid. Wellicht is het tijd voor een buggy. Net als vriendinnetje Sam. Zodat Vera ook nog beter alles kan volgen. Meerennen en kruipen kan ze gelukkig nog niet. Want hoewel we allemaal weer een jaartje ouder zijn, en dus veel meer kunnen. Had Tijl zich nog even overschat. Vol trots en zelfvertrouwen beklom deze 'grootste jongen van de groep' de hoge netten van de TweeCheetahsGlijbaan. Tja, daar was ie al eerder op geweest. Met papa.
Maar nu ineens..zo hoog boven aangekomen, was het toch wel eng. Jongens van 8 snelden het mannetje voor bij. " Mama!" klonk het over de speeltuin. " Mamaaa!".. En Alies en Loewe, een net lager vielen bij "Barbaraaaaa!'  Daar kwam mama aangesneld. Ze klom omhoog de netten in. Tja, poeh, dat was toch wel knap als ie dat allemaal al zelf gedaan had. Daar zat Tijl helemaal boven in, hij durfde niet meer verder, noch terug. Hij hoefde nog maar een klein stukje. "Kom Tijl, zei mama, " geef ik je een duwtje, ga je verder omhoog".
"Het is eng." piepte het jongetje.
"Je hoeft nog maar een klein stukje".
En dapper liet Tijl zich een zetje geven En zat toen boven op de toren. Trots draaide hij om. "Mama , ik glij wel alleen!"

Koekebakker

Het was lang geleden. Tijl had de dames natuurlijk nog wel tussendoor gezien, voornamelijk als ie bij papa was, maar de Dames Groen waren al lang niet meer bij de Borneo geweest. Maar gezellig, ze waren er weer eens. Jorrit en Ellis zaten volgepland. De jongste Groene telg kon een dag extra op de creche, maar de woensdagmiddagschool bestaat niet. Dus haalde mama Tijl op om 12 uur en fietsen ze daarna samen naar de school van Loewe en Alies. Tjonge, mama moest wel even zoeken en herkende met name Loewe niet meteen. Ook kleine meisjes groeien hard.
Gezellig ouderwets met een volgeladen bakfiets naar huis. Met z'n alle een boterhammetje eten; wat wordt er dan veel beleefd op zo'n ochtendje school! En de volwassen kleuters waren vol over hun kleine zusjes; "Lilly kan al haar hoofd omhoog!" "Mijn zus ook! En laatste draaide ze zomaar om, zo op haar buik!"  Vera volgde al trappelend in haar stoel het opgewonden gebabbel. En ook toen ze later op Tijl's kamer gingen spelen, mocht Vera er natuurlijk bij!
Tijl met zijn 2 grote vriendinnen, daar heb je eigenlijk geen omkijken naar. En met dit mooie weer konden ze eigenlijk zo lekker naar buiten. Maar mama had cakejes bakken op het programma staan.
"Kakkejes" las Alies op het pak. 
Om de keukentafel roerde en klutste dit kookteam het beslag, vulde de vormpjes en bedachten ze al hoe ze de cakejes gingen versieren. De 30 minuten in de oven werden opgevuld met spelen met de barbies  van mama. Terwijl Tijl zijn best deed om zijn pokemon bal en Buzz Lightyear robot ook een rol in de roze poppenwereld te geven "Ik was jullie bewaker, ja?"
En toen mochten we lekker versieren en eten!!!

Met twijfelachtige roze, paarse en blauwe glitterglazuur (kan je dat echt eten?? dacht mama) werden de cakejes versierd; hartjes, letters.  "Ik eet eerste de lelijkste op, zei Alies, dan hoef ik er niet lang naar te kijken."
En toen alle kakkejes op waren, nog effe lekker buiten in het zonnetje spelen; de barbiepoppen wassen in een bakje water. Mama op het bankje met Vera. Terwijl Tijl de legendarische woorden spraak; "Mama ik vind jou altijd zo mooi in die jas."
De lente kan beginnen!

2011 is begonnen

En om het mama makkelijk te maken; beginnen we het jaar met heel veel knuffelen!

2010 wordt afgesloten

Aiaiai,
wat is er lang niet gechreven. En dat wil helemaal niet zeggen dat er niks gebeurd is, maar het valt niet mee; een gezinnetje met twee kindertjes en weer werken. Bovendien heeft mama ook nog s veel tekenodrachten. Dus het weblog schiet er een beetje bij in. Maar gelukkig hebebn we de foto's nog, dus valt er nog veel na te vertellen!
Zo was er sneeuw in Nederland en niet zo'n beetje ook! En op de mooiste dagen zaten we met z'n alle prachtig in het Oosten met opa en Oma Vogelzang.

En hadden we kerst, waar Vincent als eerste de puzzel oploste en we voortaan een heuse piloot in de familie hebben.