Het is raar, en naar en eigenlijk nooit aan te wennen. Maar Veertje doet het wel. Op zondagochtend gaat ze mee met papa. Voor 2 daagjes. Soms met verdriet. Soms moet zelfs haar grote broer een traantje laten. Maar vanuit de auto zwaait de kleine meid altijd dapper door het raam, vergezeld met veel kushandjes. Vanmorgen was een goeie ochtend zoals dat heet. We hadden dan ook een heerlijke week gehad, met duinen, zwembad, oma en veel knuffels met broer Tijl.
Toen mama Vera aankleedde wilde ze dan ook heel feestelijk haar Dora jurk aan. Mee naar papa.
Ze zag er prachtig uit, en wat kleurde ze mooi toen ze dansend de kamer doorging!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten