Vanaf het eerste moment dat mama haar dat dinsdag avond vertelde; "Morgen gaan we eerst Tijl naar school brengen en dan ga jij kijken bij de balletles", ging het niet meer uit haar systeem. "En dan ga ik naar dansles!" riep mevrouw de hele van de ochtend.
Opgetogen werd een uur van tevoren al de kledij uitgezocht. 'Ze mag iets aan waarin ze zich mooi voelt' . Uiteraard, Dora jurk ging mee. Toen we aankwamen bij Jerry's zocht mama het klaslokaal. En toen we de kleslas hadden gevonden, mocht Vera omkleden in haar mooie Dora jurk. De andere meisjes, ook buurmeisje Evi, hadden echte balletpakjes 'zij hebben ook een mooie jurk aan!" complimenteerde de kleine meid, terwijl ze zelf pirouettes draaide en aan de stoel een paar battement tendu-tjes demonstreerde.
En toen begon de les. De kleine meid trippelde achter juf Kitty aan naar een heuse balletzaal met een enorme spiegel. "Mama, ik hoor hallowereld!" glunderde het kleine koppie. En op de muziek renden de meisjes rondjes door de zaal. DIT IS LEUK!
Enthousiast deed de kleine meid mee; ging netjes staan, voetjes goed, sterretjes plukken uit de lucht, appeltjes rapen, op de tenen, en de mand vullen voor de heksensoep. En iedere keer als de kleine meid langs haar mama kwam rennen, die voor deze ene keer in de zaal erbij mocht zitten, gaf ze haar mama een kus op de knie.
Dol geluk straaaalde er van af.
Maar helaas na drie kwartier floepte de geluksbel uit elkaar. De kleslas was afgelopen.
Vera's onderlipje trilde. Ze wild ECHT niet weg.
Mama kon niet anders dan beloven dat ze volgende week weer mocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten